Tu stacja Skarżysko-Kamienna

A nad tymi wszystkimi torami i peronami - kładka!





Zwłaszcza że dołeem nie wolno.



A na peronach.





Kolejowe klimaty... trakcja, semafory, pociągi na torach postojowych.

Kościółek z Bzina

Drewniany kościół Świętego Józefa Oblubieńca w Skarżysku-Kamiennej... a dokładnie na terenie Bzina. Bzin jest obecnie częścią Skarżyska, ale zanim okoliczne wsie połączono w miasto, Bzin był samodzielną osadą (link) z własnym kościołem i to właśnie w jego miejscu został wybudowany istniejący do dzisiaj drewniany kościołek (a dokładnie w 1928). Na pierwszym zdjęciu zza kościółka wystaje wieża nowego kościoła... i tyle wystarczy, oszczędzę wam tego widoku.

Z ciekawostek, warto dodać że tutaj na plebanii w 1957 roku zmarł Leopold Staff.










Drzwi, drzwi, drzwi...

Stooooop!!!

A tymczasem w Ursusie śmieszka rowerowa nie kończy się tak nagle... tylko zanika.

SP nr 3 w Skarżysku

Na jednym końcu Kolonii Robotniczej w Skarżysku-Kamiennej jest pomnik, a na drugim szkoła podstawowa nr 3 im. Henryka Sienkiewicza, również z międzywojnia. Odnośnie jej początków, zacytuję fragment kroniki szkoły:

11 sierpnia 1930 roku ukonstytuował się Komitet Budowy Szkoły pod przewodnictwem  p. T. Skudelskiego. Od razu rozpoczęto też zbiórkę pieniędzy na zbożny cel. 23 czerwca 1934 r. szkoła otrzymała prawo noszenia nazwy SIEDMIOKLASOWA SZKOŁA POWSZECHNA im. MARSZAŁKA JÓZEFA PIŁSUDSKIEGO. 01.09. 1934 r. stał się dniem narodzin szkoły. Do 1939 r. szkoła liczyła 740 uczniów zorganizowanych w 15 oddziałach.

A tutaj zbliżenie orzeka dla wariaga - link











Na koniec mały bonusik





Rysunek projektowy szkoły (zdjęcie pochodzi z tej galerii).

Bojownikom o Niepodległość

Na jednym z końców Kolonii Robotniczej, o której ostatnio pisałem (link), znajduje się inny obiekt z okresu międzywojennego. również związany z fabryką amunicji.






W ostatnich dekadach na obelisku przybyła kolejna tabliczka, ufundowana przez pracowników tej samej fabryki (choć już o innej nazwie).

Kolonia Robotnicza

W Skarżysku-Kamiennej przy ulicy Staffa znajduje się Kolonia Robotnicza, jest to osiedle domów, którego budowę rozpoczęto w 1923 roku dla robotników pracujących w Państwowej Fabryce Amunicji.

Fabryka ta powstała  latach 1922-24 i była zlokalizowana w tzw. trójkącie bezpieczeństwa, czyli regionu w centrum kraju będącym poza zasięgiem lotnictwa niemieckiego i radzieckiego i w którym w latach 1920. koncentrowano przemysł zbrojeniowy. Później ten rejon został objęty inwestycjami jako tzw. Centralny Okręg Przemysłowy.

Ten obelisk widoczny na końcu ulicy to pomnik... a zresztą będzie o nim w następnym wpisie.

Luka Medovej Baby

Bieszczady, ich słowacka część, czyli Bukovské vrchy. Schodzimy z pasma granicznego w dolinę potoku Hlboky. W dolinie była kolejka wąskotorowa użytkowana przy eksploatacji lasu.

To tutaj w 1928 z mężem osiedliła się Polka Zofia Mataszowska. Mąż pracował przy wyrębie lasu, ona zaś prowadziła ogromną pasiekę - ok. 80 uli, dlatego Zofia była nazywana Miodową Babą, a polanę nazwano od jej przydomka (Lúka Medovej Baby). Miód z tej pasieki był używany do produkcji pierników w Pardubicach i czekolady w Kolinie.

Obecnie na Polanie Miodowej Baby, możemy obejrzeć wielki multiul postawiony przez słowackich leśników (kilka lat temu był kryty słomą, a teraz jak widać).





Jest też mały ul z pnia drzewa.



Oraz rzeźba Miodowej Baby, którą wykonał z dębowego pnia bratysławski rzeźbiarz Marek Žitnan.



O wszystkim możecie przeczytać na tabliczce.



A jakbyście nie mogli trafić, to w Noves Sedlicy jest drogowskaz.