Przy bezimiennej rzeczce, którą roboczo nazywam Suchszym Dopływem Suchej, można znaleźć w trawie reper wodowskazowy:
Umieszczony
on został przez Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej (IMGW),
starsze repery mają umieszczony skrót PIHM (Państwowy Instytut
Hydrologiczno-Meteorologiczny, zanim powstało IMGW). 1975 to rok
produkcji (w terenie mógł byc umieszczony później), a 1503 to kolejny
numer repera.
T
akie
repery stawiało się w pobliżu wodowskazu (obecnie umieszcza się repery
ścienne), jednak nie znalazłem na rzeczce żadnej łaty wodowskazowej...
być może była kiedyś przy pobliskim przepuście, ale po utwardzeniu drogi
i remoncie przepustu, nic się nie ostało. Swoją drogą zdziwiłem się, że
na takiej rzeczce, która przez większość roku jest sucha był wodowskaz.
Zazwyczaj docieram na stare cmentarze, często zapomniane,
zarośnięte, po których prawie nie ma śladu. Nowe cmentarze omijam
szerokim łukiem - błąd, bo jak już pospacerowałem po nowej części
żyrardowskiego cmentarza, to brzuch mnie bolał ze śmiechu, a wiadomo że
śmiech to zdrowie.
Popularnym upamiętnieniem zmarłego jest
umieszczenie jego portretu na grobie, kiedyś można to było zrobić w
postaci medalionu i również dzisiaj są one popularne, ale poziom
medalionów sprzed kilkudziesięciu lat, a tych z ostatnich dwudziestu
jest po prostu nieporównywalny... nawet jeżeli jest to typowy medalion w
sepii. A coraz częściej pojawiają się medaliony kolorowe, a nawet już
nie medaliony, tylko kwadratowe plakietki portretowe.
Ale
to tylko czubek góry lodowej, ostatnie dziesięć lat przyniosło sporo
nowych trendów, to już nie tylko są małe medaliony i plakietki, ale
większe foto-portrety.
Zdarzają się nawet słit-focie z wakacji.
Nie
przyjęły się natomiast portrety-płaskorzeźby, które są bardzo popularne
na przykład na Ukrainie, czy Bałkanach. Owszem można kilka znaleźć, ale
na szczęście to margines.
Na koniec prawdziwa perełka - Anioł, świeży jeszcze ciepły (jestem pełen podziwu dla kunsztu miejscowych kamieniarzy).
...naoglądały się Hitchcocka, czy co?
