Teleporter Oslo Sentralstasjon

Dokąd prowadzi Czerwony Portal? Odpowiedź jest prosta - na Marsa.






W razie wątpliwości możecie sprawdzić schemat sieci Portali.... i co? Faktycznie na Marsa.



Żółty prowadzi na żółty nadmorski piaseczek... znaczy na słoneczną plażę.



Niebieski zaś na Antarktydę, a dokładnie do schroniska na Mount Vinson.





Pomarańczowy na plantację mandarynek.



Na koniec zagadka: dokąd prowadzi fioletowy?

Konieczna - cmentarz nr 47

A właściwie kwatera wojenna z I wojny światowej na cmentarzu przy cerkwi.



Jest to jeden z ponad 400 cmentarzy wojennych powstałych w okręgu wojskowego Galicja Zachodnia. Spoczywają w nich żołnierze polegli w drugiej połowie 1914 i pierwszej połowie 1915.

Galicję Zachodnią podzielono na 11 okręgów cmentarnych. Konieczna znalazła się na terenie okręgu I Żmigród, na czele którego stał słowacki architekt Dušan Jurkovič.

Te drewniane krzyże, to charakterystyczny element cmentarzy projektowanych przez Dušana Jurkoviča. Niemal na każdym cmentarzu były inne krzyże. Te w Koniecznej nie przetrwały do dzisiejszych czasów i zrekonstruowano je w czasie remontu.



W 3 mogiłach zbiorowych spoczywa 18 żołnierzy armii austro-węgierskiej i 108 armii rosyjskiej.







Jeden ze słupków wyznaczających granice cmentarza. W trawie schowały się litery HV (Heeres-Vermessung, czyli Geodezja Wojskowa).

Pociągi w Bośni

Dosyć długo jechałem wzdłuż toru linii kolejowej z Bihaca do miasta Novi Grad w dolinie rzeki Una, ale żaden pociąg nie przejechał... pociąg pojawił się znienacka, gdy zdecydowałem się wejść na torowisko, by sfotografować tunel.

Okazało się że jest to lokomotywa spalinowa ŽFBH 212 (czyli poniemiecka V 100) z jednym wagonem pasażerskim... minimalizm.





To może kilka słów wyjaśnienia:
- ŽFBH to kolej Federacji Bośni i Hercegowiny (Željeznice Federacije Bosne i Hercegovine)
- ŽRS to kolej Republiki Serbskiej (Željeznice Republike Srpske/Жeљeзницe Peпубликe Cpпcкe)

Kolejny pociąg spotkałem już w Republice Serbskiej, między Novi Gradem a Prijedorem. Był to pociąg towarowy z lokomotywą elektryczną ŽRS 441 (d. JŽ 441). Taka lokomotywa była już we wpisie o pociągach chorwackich jako HŽ 1141.



Ponieważ mam tylko tyle zdjęć, jako wypełniacz dodaję trochę wagonów towarowych w stanie różnym z bocznicy gdzieś przed Prijedorem.

Syrenka warszawksa w... Bieszczadach

Jedziemy sobie do schroniska studenckiego w Łupkowie (Chata na Końcu Świata) uciekając przed burzą, a potem znów w nią wpadając, w pobliżu celu zbliżamy się do tęczowego portalu. Wysiadamy na rondzie w Nowym Łupkowie,  czyli tam gdzie pekaesy zawracają, a wita na kilka herbów, w tym warszawski. Dalej już pieszo przez portal na Koniec Świata.

Szklany szlak - resztówki

Były już trzy wpisy o rzeźbach szklanego szlaku z Krosna, to dzisiaj będzie ostatni w którym będą rzeźby-odpady, które się w poprzednich wpisach nie zmieściły. Rzeźby te nie powalają, najciekawsze już były w poprzednich dwóch wpisach.

Trzy prządki, nawiązują do pobliskiego rezerwatu Prządki, z którym jest związana legenda skąd się tamtejsze skałki wzięły (link do informacji). Rzeźba na rondku, więc obejrzeć z bliska się nie da... a właściwie da się, ale trzeba biegać w przerwach między samochodami.

Kolejna to Dęby św. Wojciecha, nawiązuje do innej legendy związanej właśnie ze świętym Wojciechem i trzeba dębami, które rosły na podkrośnieńskim wzgórzu (info).



Tutaj możemy się przyjrzeć z bliska tej rzeźbie. Owszem, jest szklana, ale tafle szkła są umieszczone na jakimś betonie cy cuś. Ogólnie efekt jak widać (może nocą, gdy są podświetlone, lepiej się prezentują).

No i Loomina, która jest zlokalizowana przy dwóch instytucjach kulturalnych... na tabliczce (link) rozpisują się o wystawianiu sztuk, zapleczu teatralnym, więc pewnie rzeźba ma symbolizować grę aktorską... ale szklana czaszka była by efektowniejsza.

To tyle, jeśli chodzi o rzeźby, trafiliśmy jeszcze na całkiem przyjemnie ozdobiony szklanymi taflani płot Wyższej Szkoły Zawodowej.

Szklany szlak - Krosflower

Kolejna rzeźba z Krosna, to Krosflower. Całkiem przyjemna, zlokalizowana na skwerku... niedaleko starówki, ale obawiam się że niewielu turystów tu dotrze, żeby ją zobaczyć. Ponadto szklane tafle można łatwo odkręcić kluczem ampulowym i jak widać kilka osób już skorzystało z tej opcji (jedna tafla walała się na trawniku). Mam nadzieję, że następnym razem jak tu będę, jeszcze trochę z niej zostanie i może tym razem trafię na słoneczny dzień i będzie można próbować uchwycić różne refleksy, odbicia itp.

Szklany szlak - Anna i Stanisław

Pokazywałem już rzeźby z serii Szklana rzeka, to teraz pora na kolejne rzeźby, tym razem warte obejrzenia. Niestety są nieco na opłotkach, ale jak wyjeżdżaliśmy z Krosna w Beskid Niski, to rozglądałem się za tymi rzeźbami, czy warto tu się udać... uznałem że warto, dlatego wracając wysiedliśmy na przystanku Starostwo Powiatowe.

Te dwie rzeźby to Anna i Stanisław, które nawiązują do pewnej krośnieńskiej legendy... poniższa tabliczka wprawiła mnie w konfuzję, bo nie mogłem skumać o co chodzi.

Dopiero druga tabliczka wyjaśniła o co chodzi.

Na tej pierwszej są zapewne wyrwane nieco z kontekstu fragmenty legendy w wersji Jana Tulika (skoro tak jest podpisane). Te cytaty sa umieszczone na szklanych taflach rzeźb. Ponadto na poniższym zdjęciu widać, że wyrwana... a właściwie odkręcona została też jedna ze szklanych tafli (tam na dole, gdzie sterczą bolce).

Jak widać, trzeba się spieszyć z oglądaniem rzeź, bo wkrótce może tu być już tylko parę rurek trochę szkła na którym pechowo można przebić dętkę.

No to oglądamy.

Na koniec stwierdziliśmy, że oboje jesteśmy ubrani pod kolor rzeźb, postanowiliśmy więc wzbogacić szklany szlak o nasze skromne osoby.