Grzybobranie

Grzybobranie zacząłem od udania się w miejsce, gdzie rośnie borowik denaturatowy. Nazbierałem ich cały koszyk, a w domu zasypałem cukrem, postawiłem na szafie i za jakiś tydzień zleję czysty denaturat. No dobra, niedługo będzie gotowy napitek, teraz pora zebrać coś na zagrychę.

Zastanawiałem się nad tłuściochami... tłuściochy uduszone, to dobra potrawa na zimę, by się otłuścić i dzięki obfitej tkance tłuszczowej przetrwać siarczyste mrozy. Tylko, że kurczę... z raz czy dwa razy w życiu zbierałem z wujkiem tłuściochy i nie byłem ich pewien, więc jednak zrezygnowałem

Ale, ale! Z prawej strony kadru czai się czubajka! Za Wisłą nazywają ją panienką, spotkać też można nazwę szlachcianka, a to muchomor rdzawobrązowy - z ciekawostek, kiedyś razem z muchomorem mglejarką wrzucano go do jednego worka gatunkowego, ale teraz każdy koloro kapelutka to osobny gatunek. Muchomora mglejarki nie zbieram, chociaż czasem na niego się chyba natykam.

Bądźmy szczerzy - w żyrardowskim lesie dużo grzybów nie ma. Owszem są podgrzybki, można też czasem znaleźć prawdziwki, kozaki, maślaki. Ale czubajki są zawsze i wszędzie, nawet jeśli innych grzybów jak na lekarstwo. A te łebki idealne są do marynowania.

A ja go nazywam muchomorem rowerowym, bo często go można spotkać przy, a nawet NA bocznych dróżkach i nie trzeba nawet zsiadać z roweru by czubajek nazbierać.

No dobra, to teraz jeszcze jakąś zagrychę dla wariaga. Może pałeczki czernidłaka, które wariag tak zachwala, ale do tej pory nie miał okazji ich spróbować? Mam miejscówkę - stacja PKP Mokra, na końcu peronu 2.

Skoro wariag twierdzi, że młode owocniki czernidłaka kołpakowego są jadalne, to można przyrządzić zmarnowane pałeczki czernidłaka i nazwać je przysmakiem wariaga.  Ale co z kapelusikami? Tutaj wariag zacytował starego grzybiarza, który mu tłumaczył tak: Jak sie panocku to corne mazidło z tego leje to nijak tego zryć sie nie do.

A teraz przytoczę ryki  trzody chlewnej i innej rogacizny, która ruszyła do lasu na grzyby, zasłyszane przez Werronę :

- Doooorrroooota! Dorota! Dorota k...a!!!
- Co tam?!
- Chodź tu k...a bo znalazłem jakiegoś ch...a i nie wiem, czy jest jadalny!

Obstawiam, że jak ch..a, to znalazł sromotnika bezwstydnego... młode niby są jadalne, ale duże uważane sa za niejadalne z powodu szlachetnego zapachu padliny, który umożliwia ich zlokalizowanie już z odległości z kilku metrów.. Może należałoby zmienić opis na jadalne w dobrze wietrzonych pomieszczeniach?

Warto też nazbierać jakieś klasycznie muchomory, żeby potruć muchy, które nam się zlecą do tej potrawy.

Pali się!!! ... a nie, to nie ogień.

Gdy sezon grzybowy w pełni, to co chwila się człowiek o grzyby potyka. Nawet poza lasem... wlezie zwiedzać piec cegielni, a tam co?

Zobacz też krótkie opowiadania o grzybobraniu:
- Muchomory w sosie komarowem - opowiadanie  à la Wiech o Walerym Wątróbce
- Z serii Alisa w Krainie Psot